Binnenkijken bij Sara (36 jaar, HR-adviseur bij NIBC) en Edwin (42 jaar, key-accountmanager bij KPN). Wonen samen in Den Haag met hun dochters Lot (4,5 jaar) en Pien (2,5 jaar). Een woning waarin overblijfselen uit hun studietijd, een vleugje Scandinavië en hun liefde voor Zuid-Amerika met elkaar worden gecombineerd. ​​​​​​​
De buurt was voor beiden niet onbekend, Edwin woonde hier al een aantal jaar. Sara zelf woonde hiervoor in Maastricht en komt oorspronkelijk uit Brabant. In het begin van hun relatie hebben ze veel op en neer gereisd. Iedere keer als Sara een weekendje in Den Haag was gingen ze naar het strand. Om de zee zo dichtbij huis te hebben, haalde haar over de streep om hier te komen wonen. Het huis kwam hen overigens niet zomaar aanwaaien. Het is twee keer verkocht geweest aan een andere partij. Beide keren teleurgesteld, tot ze het voor een derde keer op Funda zagen staan en opnieuw een bod uitbrachten. Met deze keer meer succes. Voordat ze gingen samenwonen hebben ze allebei hun baan en appartement opgezegd om met zijn tweeën een jaar door Zuid-Amerika te reizen. De herinneringen daaraan zijn nog volop aanwezig in huis. 
'De eettafel was een tussentijdse oplossing, ondertussen gaat hij al 12 jaar mee.'
Zelf zou Sara haar woonstijl omschrijven als een mix tussen Scandinavisch en tweedehands. De kist in de woonkamer is bijvoorbeeld van de Haagse kofferfabriek en heeft ze een keer op Koninginnedag gescoord. Sara: 'Zoiets ouds vinden voor een klein bedrag vind ik hartstikke leuk. Hetzelfde geldt voor de telefoon, die heb ik Edwin ooit cadeau gedaan voor zijn verjaardag. Hij is aangesloten en we kunnen er gewoon mee bellen.'
Het interieur is een mix van nieuwe aankopen en restanten uit hun studententijd. ‘De eettafel heeft mijn vader nog gemaakt voor mijn eerste appartement. Destijds met de bedoeling om er een jaar of twee mee te doen. Inmiddels gaat hij al twaalf jaar mee. Ook hij is van mening dat het tijd wordt om een nieuwe te kopen.’ Het liefst hebben ze een vaste bank aan de muur bij de eethoek. Eerder hebben ze de opstelling al uitgezet om te kijken of de ruimte er geschikt voor is. Na eindeloos twijfelen haalde ze er een styliste bij. Die gaf aan dat de huidige indeling toch de beste is voor de ruimte en een huis als dit. 
'Vanuit de kruipruimte haalde we twee containers vol met puin.'
Hiervoor woonde er een dame op leeftijd. Los van een aantal verbouwingen die zij had verricht was het huis in heel oude staat. Niveau groene keuken en 25 jaar weinig onderhoud. Het huis komt uit het jaar 1905 en de meeste details waren nog intact gebleven. Toen het stel begon met de verbouwingen troffen ze in de kruipruimte nog allerlei oude materialen aan. Sara: 'Je kan er net op je hurken lopen en het lag er vol met schrootjes, vloerbedekking, stenen en afval. Daarnaast vonden we ook dozen met oude boeken en schoolmateriaal.' De vorige bewoner wist niets af van de vondsten onder het huis. Tussen de twee containers vol met puin wat eronder vandaan kwam, vonden ze ook een krant uit 1915. Sara heeft hem veilig opgeborgen totdat ze er een ere plek in huis voor gevonden hebben.  
Voordat ze in het huis kwamen wonen hebben ze nog wel het één en ander verbouwd. Zo moest er een open keuken komen. Er worden vaak etentjes met vrienden gehouden en dan is deze opstelling wel zo gezellig. Je houdt tijdens het koken contact met de eettafel. Aan de bar zitten de meiden vaak als ze helpen met koken of soms voor het ontbijt. Van origine hebben deze huizen geen badkamer, enkel een douchecabine ter grootte van een wc. Na lang puzzelen en tekenen hebben ze een grote badkamer in het huis weten te plaatsen. Met de schouwen zijn ze ook nog even bezig geweest. Alle twee de schouwen in de woon- en eetkamer waren namelijk wel vijf lagen dik geverfd, na lang krab werk kwam het originele marmer weer tevoorschijn. Aangezien het rookkanaal er nog was hebben ze er een haard in laten zetten om er in de wintermaanden optimaal plezier aan te beleven.
'De vis op de schouw nam mijn zus tijdens haar reis mee in haar backpack.'
Dat de twee van reizen houden is terug te zien in het interieur. Op de schouw bij de eettafel staan twee lange poppen die uit Cuba zijn meegenomen. De vis ernaast was een cadeautje van Sara haar zus. Ze was voor een halfjaar in Nicaragua. Tijdens haar reis droeg ze de vis steeds mee in haar backpack, inmiddels is het een waardevol en apart ding. Afgelopen jaar heeft het gezin voor het eerst met de twee meisjes een verre reis gemaakt naar Zuid-Afrika. Daar hebben ze de giraf mee vandaan genomen. De zeefdruk in het midden komt hier om de hoek vandaan bij een leuk winkeltje, maar hij past er zo goed bij. 
Tijdens één van de eerste reizen samen, een trip door Peru en Bolivia hebben ze het schilderij bij de eettafel mee naar huis gebracht. Die weken daar is het zaadje gepland met de liefde voor het continent. 
Nu de kinderen er zijn heeft Sara er wat minder de tijd voor, maar daarvoor had ze nog weleens creatieve projecten. Zo is de lamp boven de eettafel zelfgemaakt. Het is begonnen met een ontwerp en de materialen bij elkaar verzamelen. Met kippengaas heeft ze een bol om een hoelahoep heen gemaakt en dat afgewerkt met papier-maché en crêpepapier. Haar vader kwam aanzetten met een fitting die hij in zijn werkplaats had gevonden en die paste er perfect bij. Inmiddels hangt hij er nu een jaar of vijf en zijn ze wel toe aan een nieuwe lamp. Sara: 'Tijdens mijn werk ben ik veel met mijn hoofd bezig, projecten als deze zijn voor mij pure ontspanning.'
In de gang lagen planken en vloerbedekking. Tot hun grote verrassing kwamen ze daaronder deze originele vloer tegen. Hij liep alleen niet door de hele gang, net voor de trap stopte het. Door een Italiaanse specialist hebben ze de vloer nagenoeg exact nagemaakt. ‘We vonden het zulk mooi vakmanschap dat je precies dezelfde kleur en het patroon van destijds weet na te maken.' De originele vloer ligt er meer dan honderd jaar en het andere stukje vijf jaar. Je ziet een beetje kleurverschil, maar verder is het identiek nagebootst.   
'De tuin is nu echt een verlengstuk van het huis.'
Twee jaar geleden hebben ze de tuin laten ontwerpen door haar zus. Eerst moest de tuin helemaal leeggehaald worden en vervolgens is hij door een aannemer weer aangelegd. Achteraf gezien hadden ze de tuin beter eerst aan kunnen pakken. Alles moest nu door de woonkamer versleept worden. Sinds de verbouwing wordt de tuin veel meer gebruikt, het is nu echt een verlengde van het huis. Eerst waren het grindtegels met links en rechts een border. Niets bijzonders eigenlijk, nu met de kinderen is deze indeling ideaal.