Inmiddels woont Fleur twee jaar in Den Haag. Voor haar studie is ze vanuit Zeeland deze kant opgekomen. Zodra de mogelijkheid zich voordeed om te vertrekken, pakte ze die kans gelijk. Altijd had ze al het gevoel niet op haar plek te zijn in Zeeland, de overgang was even wennen maar na een week voelde zich meer thuis dan ooit tevoren. Of ze ooit nog teruggaat verhuizen? Die kans acht ze niet groot, misschien als ze heel oud is verteld ze lachend.
"De kale wand is per toeval ontstaan en fungeert nu als low-budget inspiratie voor medebewoners."
De studententoren is nu 12 jaar oud en Fleur is ongeveer de vierde of vijfde bewonder van deze kamer. In eerste instantie trof ze de ruimte aan met zwart behangen muren en her en der nog wat wit. Met emmers vol witte verf is ze rigoureus te werk gegaan, met gevolg dat het behang snel weer losliet. Op aanraden van een vriendin heeft ze alles eraf gehaald en met een verrassend resultaat. De kale wand is per toeval zo gekomen en was geen vooropgezet plan. Toch volgen vele medebewoners deze low-budget oplossing voor een karakteristiek effect. Sowieso is haar kamer een inspiratiebron voor anderen. Fleur: ‘Als de deur openstaat wil er nog weleens een etagegenoot rondkijken en zich bijvoorbeeld afvragen waar mijn wasmand staat. Terwijl die niet eens bijzonder verstopt staat, gewoon in de badkamer. Toch verwonderen medebewoners zich altijd over de indeling.’